Kategoria: Blog

Każda profesja ma swoje zboczenia. Pracując z tekstem nie sposób nie zacząć po jakimś czasie zwracać uwagi na czcionki. Nie raz, widząc reklamę czy billboard, kiwam głową z uznaniem nad doborem fontów, lub – przeciwnie – marudzę na kiepski kerning lub inną drobnostkę, zupełnie obojętną normalnym ludziom. Nie inaczej stało się, gdy – jako fan science-fiction – wybrałem się na film Blade Runner 2049. Tym, co zostało mi w głowie po obejrzeniu obrazu, nie była bowiem fabuła, zjawiskowe kadrowanie czy gra aktorska. Była to czcionka. Na dodatek nie pierwszoplanowy, futurystyczny font, znany choćby z plakatów filmowych, ale grająca drugie czy trzecie skrzypce bezszeryfówka używana do oznakowania filmowego Los Angeles Police Department (LAPD).

Czytaj więcej „Font Identification Failed!” →

Potrzeba matką wynalazku – mówi stare przysłowie. Można by dodać – a lenistwo jego ojcem. Obie te zasady były i wciąż są motorem moich starań zgłębienia funkcji i tricków, dzięki którym jestem w stanie coraz szybciej i bardziej wydajnie składać publikacje. Szczególnie polubiłem scalanie danych w InDesignie oraz inne sposoby na automatyzację zaciągania danych do programu z zewnętrznych źródeł. Prawie zawsze, gdy wydaje mi się, że niewiele da się już w tej materii ulepszyć, dowiaduję się, że jednak się mylę. Ot, choćby trafiając na sprytne pluginy, z których istnienia nie zdawałem sobie wcześniej sprawy.

Czytaj więcej „Rozbudowane scalanie danych w InDesignie” →

Czasami mniej znaczy więcej, a prawdziwe wyzwanie polega na tym, żeby wiedzieć, ile można odjąć, a nie ile dodać. Łatwo ulec pokusie nadmiaru. Nadmiar jest powabny i porywający, znacznie bardziej, niż prostota. Jest też świetnym kanałem ujścia dla naszej twórczej próżności – pokazać wszystko, na co nas stać. Jednak – mam takie głęboko zakorzenione przeświadczenie – to nie w ten sposób powstają rzeczy naprawdę wartościowe.

Czytaj więcej „Prostota” →

Uwielbiam Photoshopa. Naprawdę. To program, który sprawił, że ciała jeszcze nigdy nie były tak kształtne, skóra tak nieskazitelna, a barwy tak żywe, jak dziś. Kochany lub wyklinany – stał się częścią kultury masowej i dawno już przestał być po prostu narzędziem komputerowych grafików. Jednak wszystko ma słabe strony. Słabą stroną Photoshopa jest webdesign i projektowanie interfejsów. Doprawdy, nie pojmuję, dlaczego tak duży odsetek designerów nie zdaje sobie z tego sprawy.

Czytaj więcej „Grzebienie i grabie – webdesign bez Photoshopa” →

Składałem już publikacje w wielu językach. Lwia część to, oczywiście, polskie projekty, jednak nie brak mi doświadczenia z angielskim, niemieckim, hiszpańskim, duńskim, rosyjskim i ukraińskim, a nawet koreańskim. Mimo oczywistych różnic pomiędzy nimi, podzielają one sposób zapisu od lewej do prawej, który sprawia, że praca nad składem wygląda tam bardzo podobnie. Zupełnie inaczej jest jednak z hebrajskim. Teoretycznie, aby poprawnie złożyć taki tekst, należy uzbroić się w InDesigna ME (Middle East, wersja na Bliski Wschód). Czytaj: zapłacić. Teoretycznie. Czy można jednak poradzić sobie z tym zadaniem, używając zwyczajnego „Indyka”? Można. Ale zacznijmy od początku.

Czytaj więcej „Indyk po hebrajsku” →

Jednym z podstawowych błędów składu tekstu w języku polskim jest pozostawianie na końcach wierszy pojedynczych liter. Najczęściej pełnią one rolę spójników. Takie wiszące „i” lub „w” rzuca się w oczy, wygląda nieestetycznie i skutecznie psuje odbiór tekstu, dlatego też dbamy, aby skład trafiający finalnie do druku był wyczyszczony z tego rodzaju „zanieczyszczeń”. Osobiście nie widzę powodu, aby praktykę tą pomijać przy wprowadzaniu tekstu na strony internetowe. Wiadomo jednak, że trudno wymagać od użytkownika czy blogera, aby znał się na redakcji i składzie tekstów. Dodatkowym problemem jest mnogość rodzajów wyświetlaczy, na których współcześnie przegląda się internet, sprawiająca, że nie mamy pewności, jakiej szerokości wiersz wyświetli się na urządzeniu danego użytkownika. Czy można coś na to zaradzić?

Czytaj więcej „Usuń wiszące spójniki na stronie internetowej” →

„Szewc w dziurawych butach chodzi”, głosi stare przysłowie. To samo często tyczy się grafika i jego autopromocji. Choć przez ostatnie lata zrobiłem kilkanaście witryn internetowych i setki mniejszych lub większych projektów do druku i dystrybucji cyfrowej, to nie znalazłem czasu, aby porządnie odświeżyć swoją własną stronę w wirtualnym świecie. Ba! Nie udało mi się nawet zaprojektować własnej wizytówki. Jednak niniejszym obwieszczam, ogłaszam i z radością donoszę, że to się zmienia! Moja świeża NowaPracownia.pl właśnie zawisła w sieci. Zapraszam do lektury!

Czytaj więcej „Idzie nowe!” →